Tok evin ac kedisi 'Yagmur'

Annelik gercekten baskaymis. Tum meslekleri biraraya getirsen yine de bir anne etmez! Hem de para da almiyorsun, bedelsiz sevgilerin hasi!
Gelgelelim ki sevgi karin doyurmuyor malesef. Dunyalar kadar cok sevdigim kizimin karnini doyurmak icin ona besledigim ask yetmiyor :( Hayatimizin en cetrefilli donemini yasiyoruz sanirim. Yagmura yemek yedirmek icin ne sebekligim kaliyor ne de baska birsey! En basitinden bizim ev icin 'her gun mutlaka bir yumurta' sozu gecerli degil. Yagmura ek gidaya basladigim gunlerde az biraz olsun yedirdigim haslanmis yumurtalar, simdilerde bizim icin en ucra kosedeki bir okul kadar uzak. Yine bir donem yumurtali menemen de denedik ancak o da cok uzun surmedi. En son peynirli omlet denedik, o da hanimefendinin istedigi olcude bir iki lokmayla sınırlı kaliyor. Zaman zaman yiyor hakkini yemeyelim ama surekliligi yok. Bu da beni cok üzüyor. Ne zaman duzenli ve dengeli bir beslenmeyle kahvalti yapabilecegimizi inanin cok merak ediyorum. Sadece kahvalti da yasamiyoruz tabiki bu sorunu. Yagmura gun icerisinde yemek yedirirken de ayni problemleri yasiyorum. Bazen iki uc kepce corba icen melegim bazen agzini acmiyor. Meyve de belirli meyveleri sadece yiyor. Yani bizim kucuk prenses evde 'tok evin ac kedisi' gibi dolasiyor.
Isin bir de baska bir boyutu var. Benden degil de babadan yemek yemeye bayiliyor. Alt degistirirken de bana garezi olan cocugum babasinin isten geldigi saatlerde onu resmen rehin aliyor :) Aslinda bu isime gelmiyor da degil :)))
Dedim ya annelik en zor meslek. Kosulsuz, bedelsiz, sigortasiz ama sonsuz askla... Yemek yemedigine canim cok sıkılsa da saglikli olduguna sukretmek de anne olarak en buyuk tesellimiz...
Saglikli ve huzurlu gunler herkese...