HOSGELDİN! 'İKİ YAŞ SENDROMU"

29.uncu ayimiza 'byby' dedigimiz su gunlerde bir baska gunlere de 'byby' diyoruz. O da sakin ve duragan gunler...

Oyle cocuk oturdugu yerde oturmuyormus. "Ay bi yuruse keske" diye hayaller kurdugumuz gunler geciyor ve o minikler gun geliyor kucuk ergen gibi davranmaya basliyormus. Bunu su an dibine kadar yasayanlardansaniz, bu baslik ilginizi cekebilir.



"The terrible twos" olarak adlandirilan iki yas sendromu bebegin 18. ayi ile 35. aylari arasinda karsilasilan bir bebek baskaldirisi olarak da nitelendirilebilir bana gore. Cunku herşeye ağlayan, ağlayarak istediklerini yaptırmaya çalışan, televizyonda, fotoğrafta ya da tablette gördüğü herşeyi isteyen ve en onemlisi kullandigi iki kelimeden birisi "hayir!" olan bir minigin yaptiklari bence buyuk bir baskaldiri gostergesi. Sizce de oyle degil mi? :)

Genellikle cogu cocukta gorulen bu dönemde biz ebeveynlere buyuk gorevler dusuyor. Anne-baba olarak bize dusen en onemli gorev sabirli olmak ve bunun geçici bir donem oldugunun farkina varmak.



Yağmur 29 aylik ve neredeyse bes aydir bu durumu araliklarla yasiyoruz. Hatta son gunlerde bu donemi kabullendik bile.

Aslinda kabullenmek de kolay olmadi. O agladikca icimin parcalandigi, kendi kendime sinir krizleri gecirdigim, aglarken "dedigini yapsam mi yapmasam mi?" ikileminde kaldigim gunler az degildi. Ama sanirim zaman ilerledikce nasil davranmaniz gerektigi konusunda hem cocugunuzu izlemleyerek hem de konuyla ilgili arastirma yaparak bilincli davranmaya çalışıyorsunuz.



Bu zor surecte her ebeveynin kendine gore izledigi bir yol vardir muhakkak. Benim de arastirmalarim ve deneyimlerime dayanarak bir takim uyguladiklarim ve onerilerim var.

*Oncelikle eger cocugunuz aglayarak birseyi istiyorsa o istedigi seyi vermek yerine baska birseye yonlendirmeye calisin.

*İstedigi sey olmuyor diye aglama krizine tutulduysa o an sizi hicbir sekilde dinlemeyecektir. Biraz sessiz kalip onun sakinlesmesini bekleyin.

*Onun sıklıkla kullandigi 'hayir' kelimesini siz kullanmamaya calisin cunku siz hayir dedikce o hayir dediginiz seyi daha cok merak edecek ve isteyecektir.

*Hayir demek yerine onune farkli secenekler sunarak dikkatini baska yone cekmeye calisin.

*En sık gorulen durumlardan biri de inatlasma. Bu durum sıklıkla yasaniyorsa inatlasmak yerine onun bir cocuk oldugunu unutmayip onu dinleme yoluna gitmelisiniz.

*Cocuklarin kendi benliginin olusum sureci de denilen bu donemde kendi kararlarini verebilmesi icin onune secenekler sunun.

*En sıkıntı yasadigimiz konulardan birisi de ebeveynlerin cocuga yaklasim farki. Anne ve baba cocuga farkli davranmak yerine ayni acidan bakip ayni kararlilikta olmalidir. Bunu basarmak tabiki pek mumkun olmuyor.

*Kendisinin yapmaya calistigi ve alkislanmak istedigi durumlarda 'aferin" demeyi ve odullendirmeyi unutmamali.

Sonuc olarak; bu surec her cocukta farklilik gosterdigi gibi ebeveyn davranislarinda da farklilik gosterebilir. Sakin ve kararli olup bu durumla basa cikmanin yollarini bilmek gerekiyor.

Yagmurunannesinden sevgiler...