EN SON KİME SIMSIKI SARILDIN?
Arapça
kökenli sarılmak kelimesi şiddetli sevme, yakıcı sevgi anlamına geliyor. Bu
şiddetli sevme şeklinden bir süre uzak kalmak, insanı fazlasıyla zorlayan durumlardan
bir tanesi…
Sarılmanın
tüm yaraları iyileştirdiğini düşünürüm. Araştırmalar da stres seviyesini
düşürdüğü, ruh halini iyileştirip depresyona iyi geldiğini, yalnızlığa ve
hastalığa ilaç olduğunu söylüyor. Kanada’da yapılan bir araştırmanın
sonuçlarına göre de sıkı ve içten bir sarılma, içinizdeki olumlu ve iyi
duyguların açığa çıkmasını sağlıyor.
Japonya bunu
abartıp ticarete dönüştüren ülkelerden. Belli bir ücret karşılığında sarılma hizmeti
veren merkezleri var. Mottoları da: "Aşk yok, sadece sarılarak rahatlamak var…”
Biz bir
karşılık ödemiyorken kıymet bilmeli diyeceğim ama ondan da uzak kaldık son
günlerde…
"BAZEN SADECE BİRİNE SIMSIKI SARILMAK İSTERSİN..."
"BAZEN SADECE BİRİNE SIMSIKI SARILMAK İSTERSİN..."
Hem
bedenimizi hem de ruhumuzu sağlam tutmak zorunda olduğumuz şu zor zamanlarda en
çok ihtiyacımız da birine sımsıkı sarılmak değil mi? Ama umudumuzu kaybetmek yok.
Bu zor zamanlar geçecek ve biz yine sevdiklerimize sımsıkı sarılacağız,
mutluluğumuzu paylaşacağız. Omzunda ağladığımız dostlarımıza en içten hislerle dokunup serotonin
hormonunun harekete geçmesini sağlayacağız…
Bu karanlık
günler elbet aydınlığa çıkacak. İnanıyorum, siz de sakın inanmayı bırakmayın…
Sahi sen ilk
kime sımsıkı sarılacağını hiç düşündün mü?
Sevil ÇAYLAK
“Sana
sarılmak,
Yaşamak gibiydi.
Her şeye rağmen dimdik ayakta durmaktı.
Acı, keder kapıyı çaldığında,
Kollarına sığınmaktı sana sarılmak.
Gök kuşağında, bir kaydırak misali kaymaktı.
Rüzgarın serinliğini, güneşin sıcaklığını,
Ayın ışığını, yıldızların ışıltısını hissetmek gibiydi.
Çocukken anneciğimin,
Uyumadan önce okuduğu masallarıydı sana sarılmak.
Sessizliğin içinde bir çığlıktı,
Kulakları sağır eden bir feryattı.
Resmedilemeyecek bir haykırıştı,
Yalnızlığa baş kaldırmaktı sana sarılmak.
Bir bataklığa düşmek gibiydi,
Yanaklarıma değen saçın,
Beni bataklıktan kurtaracak olan daldı…”
Yaşamak gibiydi.
Her şeye rağmen dimdik ayakta durmaktı.
Acı, keder kapıyı çaldığında,
Kollarına sığınmaktı sana sarılmak.
Gök kuşağında, bir kaydırak misali kaymaktı.
Rüzgarın serinliğini, güneşin sıcaklığını,
Ayın ışığını, yıldızların ışıltısını hissetmek gibiydi.
Çocukken anneciğimin,
Uyumadan önce okuduğu masallarıydı sana sarılmak.
Sessizliğin içinde bir çığlıktı,
Kulakları sağır eden bir feryattı.
Resmedilemeyecek bir haykırıştı,
Yalnızlığa baş kaldırmaktı sana sarılmak.
Bir bataklığa düşmek gibiydi,
Yanaklarıma değen saçın,
Beni bataklıktan kurtaracak olan daldı…”
YAHYA ASLAN
Yorumlar
Yorum Gönder