Dostoyevski 'Ev Sahibesi'

"Dinle beni. Kalbine sahip ol, beni şimdi sevdiğin gibi sevme. Sen rahat eder, kendini korkunç bir düşmandan korumuş olursun.'
.
.
#kitapyorumu Dostoyevski'nin #evsahibesi adlı eseri
Petersburg'da geçiyor. Baş karakter Ordinov içine kapanık, hayatı dört duvar arasında yaşayan, okumaya düşkün ve doktorasını yeni tamamlayan genç bir adam. Bir gün oturduğu evi değiştirmeye karar verir ve ev aramak için dışarı çıkar. Ancak bir kilisede ayin sırasında gördüğü kızı aklından çıkaramaz ve onu bulmak için her gün kiliseye gider. Daha sonra adı Katerina olan kızı ve yanındaki adam Murin'i kilisede görür ve takip eder.  Onlarında yaşadığı eve kiracı olarak yerleşir. Ve olaylar hiç beklenmedik bir şekilde gelişir...
.
. "... başından geçenlere öyle dalmıştı ki iç sıkıntısı engin denizin içinde erimiş, kaybolmuş gibiydi." .
.
Çok kısa sürede bitmesine rağmen anlam derinliği yoğun bir kitaptı. Özellikle ana karakter Ordinov ve Katerina'nın birbirlerine içini döktüğü bölüm çok şiir tadındaydı. Zaten kitabın geneli karakter analizleri ve dialoglardan ibaret. Edebi kelimeler özenle seçilmiş. Bu yüzden anlatım dili olarak gayet başarılı buldum çeviriyi. Eserde Puşkin'in eserlerine de göndermeler yapılmış. .
.
Konu olarak da karakterin gördüğü andan beri aklından çıkarmaması, yemeden içmeden kesilip kara sevdaya tutulması biraz hastalıklı bir ilişki olarak düşündürdü beni. Bir de sonunu daha farklı beklerdim. Konu hava da kalmış sanki. .
.
"Biri herşeyi vermek ister, elinde bir şey yoktur; başkası hiçbir şeyin sözünü vermediği halde uysal bir kalp peşinden gider..." .
.
"Kimi işini aklı ile görür, kimi güzelliğini kullanır; gözleri ile sersemletir."